بذر گونه های چمن Oryza sativa و Oryza glaberrima، برنج در اوایل دوره استعمار به ایالات متحده معرفی شد و در نهایت به یک محصول مهم در کارولینای آمریکا تبدیل شد. امروزه، آرکانزاس، کالیفرنیا، لوئیزیانا، میسوری، می سی سی پی و تگزاس بزرگترین ایالت های تولید کننده برنج هستند.
آرکانزاس در تولید برنج پیشتاز است. ما اکنون بیش از نیمی از محصول برنج ایالات متحده را تولید می کنیم.
پل کانس، استاد بخش علوم زراعی، خاک و محیط زیست در دانشگاه آرکانزاس که با برنامه فرآوری برنج کار می کند و یک برنج است، می افزاید: «احتمالاً 20 رقم یا بیشتر برنج در آرکانزاس کشت می شود.
فیزیولوژیست در مرکز تحقیقات و ترویج برنج کامفیروزی نو دانشگاه. گیاهان برنج می توانند تا ارتفاع حدود سه فوت رشد کنند. هر ساقه به خوشه ای ختم می شود که حاوی دانه هایی است که توسط براکت ها احاطه شده اند.
معمولاً در ماه های آوریل تا می کاشته می شود و از اواسط آگوست تا سپتامبر برداشت می شود. در حالی که مزارع غرقاب ممکن است محیط طبیعی برای کشت برنج به نظر برسد، شرایط بهینه برای کشت برنج بسته به رقم برنج می تواند متفاوت باشد.
کانس توضیح می دهد: «برنج یک گیاه نیمه آبزی است. برنج می‌تواند تقریباً تمام طول عمر خود را در شرایط سیل بگذراند. به عنوان مثال، ما می‌توانیم برنج را با کاشت آن در بالای خاک و غرقاب کردن آن رشد دهیم، و کل چرخه زندگی خود را از دانه تا دانه بالغ، که در آن سیل رشد می‌کند، کامل می‌کند.
در واقع، مشخصه ای که برنج را از سایر علف های کشت شده متمایز می کند این است که هر ساقه دارای اتاقک های هوایی است که اکسیژن را از برگ ها به سمت ریشه ها می برد. این اجازه می دهد تا گیاه در طول سیل زنده بماند.
تمام غلات دیگر اعم از ذرت، گندم، جو و غیره ،در صورت غرق شدن در آنها می میرند. کانس اعلام می‌کند که برنج این کار را نمی‌کند. از آنجایی که برنج نیمه آبی است، می تواند در شرایط خشک تر نیز رشد کند.
