در دهه 2010، انتقادها به میکروسکوپ اسباب بازی شدیدتر شد، به ویژه با این استدلال که این جدایی ذهنیت ها را از سنین پایین محدود می کند و کودکان را در کلیشه های منسوخ حبس می کند. در کشورهای اسکاندیناوی و آنگلوساکسون، ابتکارات شهروندان بیشتر و بیشتری از این استراتژی بازاریابی انتقاد می کنند.
در فرانسه، موضوع موضوع یک گزارش سناتوری در سال 2014 است که “ده توصیه برای تبدیل اسباب‌بازی‌ها به اولین قدم برای برابری و به ویژه اجتناب از “محدود کردن خلاقیت دختران” ارائه می‌کند.
در فروشگاه ها، تقاضا برای بی طرفی بیشتر نیز کمی شنیدنی است، که از مادران، مشتریان اصلی فروشگاه های اسباب بازی شروع می شود. فرانک ماتایس، سخنگوی JouéClub می گوید: “ما مادران بیشتری را دیده ایم که به دنبال جاروبرقی برای پسر کوچک خود هستند که از رنگ صورتی خجالت زده اند.”
در واقع، بازار در حال تطبیق است و امروزه در کاتالوگ جاروبرقی هایی با رنگ های خنثی تر پیدا می کنیم. این موضوع در مورد بازی های مربوط به آشپزی نیز صدق می کند. به گفته مونا زگای، جامعه شناس، دو دلیل برای این امر وجود دارد:
«پدرها بیشتر آشپزی می‌کنند و نمایش‌های آشپزی با حضور زنان و مردان، تصویر آشپزی را تغییر داده است. »
“دختران کوچک صورتی می خواهند”
اما در حالی که برخی از بازی‌های بسیار تقسیم‌بندی شده مسیر تنوع را در پیش گرفته‌اند، برخی دیگر بیش از هر زمان دیگری درگیر این دوگانگی جنسیتی هستند. این مورد مخصوصاً در مورد تبلت‌های دیجیتالی است که از ژانر خنثی اولیه به رنگ صورتی و آبی تبدیل شده‌اند.
فرانک ماتیس از JouéClub می گوید: «از دیدگاه مصرف کننده، این یک درخواست است و مطلقاً موضوع بحث نیست». چرا ؟ این متخصص خاطرنشان می کند: «از آنجایی که دختران کوچک صورتی می خواهند و پسرها آبی، شما فقط باید برای دیدن آن به زمین های بازی بروید.
